Papieska Reforma  Kodeksu Prawa Kanonicznego:

Ojciec Święty Franciszek w Liście apostolski motu proprio „Mitis Iudex Dominus Iesus” reformuje kanony Kodeksu Prawa Kanonicznego dotyczące spraw o orzeczenie nieważności małżeństwa.

Poniżej przedstawiamy główne złożenia jakie przyświecały tym zmianą:

– Jeden wyrok dla uzyskania stwierdzenia nieważności małżeństwa, przy pewności moralnej pierwszego sędziego zgodnie z przepisami prawa. Jeśli żadna ze stron jak i obrońca węzła małżeńskiego w terminie 15 dni nie odwoła się od wyroku, ten stanie się prawomocny, a strony będą mogły zawrzeć nowe małżeństwa.

– Sam biskup jest sędzią – zobowiązanie głowy kościoła partykularnego do zaangażowanie się w kanoniczne procesy małżeńskie w tzw. Procesach skróconych.

– Proces małżeński skrócony  przed biskupem według kan. 1683-1687 w sprawach, opatrzonych  symptomem oczywistym określanym przykładowo: brak wiary, który może prowadzić do symulacji konsensu lub błędu w odniesieniu do instytucji małżeństwa, bardzo krótki czas pożycia małżeńskiego, aborcja dokonana dla uniknięcia zrodzenia potomstwa, pozostawanie w relacji pozamałżeńskiej w czasie zawierania małżeństwa lub wkrótce po ślubie, zatajenie poważnych okoliczności i faktów sprzed zawarcia małżeństwa (bezpłodności, choroby zakaźnej, posiadania potomstwa, dopuszczenia się przestępstwa), powód zawarcia małżeństwa całkowicie obcy małżeńskiej wspólnocie, przemoc fizyczna w celu wymuszenia zgody na małżeństwo, nieoczekiwana ciąża kobiety, dysfunkcja psychiczna potwierdzona dokumentacją lekarską itd.

Proces taki prowadzony jest pod szczególnym zaangażowaniem biskupa. Skarga w takim przypadku musi być zgodnie z kan 1683 :

• żądanie zostało zgłoszone przez obydwoje małżonków lub przez jednego z nich za zgodą drugiego.
• przytaczane są okoliczności dotyczące faktów lub osób, poparte zeznaniami lub dokumentami, które nie wymagają przeprowadzenia dokładniejszego badania albo dochodzenia oraz w sposób oczywisty wskazują na nieważność.